Kuchnia Peru, indyjskie czarcie łajno i święta sól z Hawajów

Hanapepe to jedno z ostatnich pól solnych na Hawajach. Jeszcze 22 hawajskie rodziny zgodnie z kulturową i duchową tradycją wytwarzają paakai, po hawajsku sól, i pielęgnują stawy solne. Świętą solą z Hanapepe można handlować, można ją także rozdawać, ale nigdy nie wolno jej sprzedawać. Hawajczycy używają ją do gotowania, leczenia, rytuałów i ochrony przed złymi duchami. W ostatnich latach zabudowa, zanieczyszczenie z sąsiedniego lotniska, ruch pojazdów, odpady pozostawione przez turystów, podnoszący się poziom mórz i pogoda coraz mocniej zagrażają produkcji paakai.

Dzięki tradycji rdzennych mieszkańców oraz kreatywności szefów kuchni peruwiańska Lima ma cztery restauracje na liście 50 najlepszych restauracji świata. Doskonałość kulinarna Peru jest częściowo wynikiem rozległej naturalnej spiżarni – na jego tropikalnej szerokości geograficznej, z ogromnymi różnicami wysokości od szczytów Andów po wybrzeże Pacyfiku, występują niemal wszystkie rodzaje ekosystemów, a więc także bogactwo upraw i zwierząt gospodarskich. W czerwcu ub.r. Central, restauracja w Limie, została uznana za numer jeden na świecie. 

Asafetyda, nazywana w Polsce czarcim łajnem lub smrodzieńcem, to pochodząca z Azji dzika roślina kopru. Żywica z jej korzeni – zwykle po zmieleniu jej na proszek i wymieszaniu z mąką – jest bardzo popularna w tradycyjnej kuchni indyjskiej. Zastępuje ona cebulę i czosnek, które były zakazane ze względu na przekonania religijne w przeważnie wegetariańskich społecznościach indyjskich. Z kolei mieszkańcy Afryki i Jamajki nosili amulety z asafetydy, wierząc, że odstrasza ona demony.