Co najmniej połowa populacji orek oceanicznych wyginie z powodu zanieczyszczenia oceanów toksynami
Co najmniej połowa populacji orek oceanicznych wyginie z powodu zanieczyszczenia oceanów toksynami. Międzynarodowe badania, prowadzone przez m.in. Towarzystwo Zootechniczne w Londynie, pozwoliły odkryć wysokość stężenia PCB (polichlorowanych bifenyli) w organizmach ssaków (zbadano 351 orek). Ilość związków chemicznych nawet stukrotnie przekraczała dopuszczalny poziom, co wpływa na stan organów rozrodczych zwierząt, powoduje raka i uszkadza układ odpornościowy. Z analizy naukowców wynika również, że orki żyjące w wodach u wybrzeży krajów uprzemysłowionych mogą wyginąć w ciągu kolejnych 30-50 lat. Najbardziej zagrożone są ssaki żyjące w okolicy Wielkiej Brytanii, Gibraltaru, Japonii, Brazylii i w północno-wschodnim Pacyfiku. Orki, które żyją w wielu regionach świata, zniknęły z wód m.in. Morza Północnego i okolic Hiszpanii.
PCB to substancje chemiczne wykorzystywane w komponentach elektrycznych, plastiku i farbach od 1930 r. Ze względu na toksyczne właściwości zakazano ich używania w latach 70. i 80., jednak 80 proc. z wyprodukowanego miliona ton nie zostało jeszcze zutylizowanych i nadal wycieka do mórz, m.in. ze składowisk odpadów. Chemikalia wpływają na te zwierzęta, które znajdują się na szczycie łańcucha pokarmowego, co spowodowało, że orki oceaniczne, największe drapieżniki wodne, stały się najbardziej zakażonymi zwierzętami świata. Co więcej, ssaki te, wraz z wysokotłuszczowym mlekiem, przekazują wysoką dawkę toksyn swoim młodym.
Badania pokazują, że populacje orek, żyjące na dalekiej północy – w Norwegii, Kanadzie, na Islandii i Wyspach Owczych, są znacznie mniej skażone chemikaliami ze względu na dużą odległość od źródeł wycieków PCB. Jeśli sprzątanie świata, które zajęłoby dziesiątki lat, powiedzie się, orki z północy mogłyby odnowić populację w regionach, w których już nie występują.
PCB to tylko jedna z toksyn, która zatruwa te ssaki. – Lista pozostałych, znanych substancji oraz tych jeszcze niezbadanych, jest długa. Innymi problemami orek są niedobór tuńczyków i rekinów, którymi się żywią, wynikający z przełowienia, a także rosnące natężenie podwodnego hałasu wytworzonego przez urządzenia mechaniczne, np. statki przemysłowe.
