Ochrona Sundarbanów i szkoła, gdzie czesne to plastikowe butelki

W ramach projektu edukacyjnego Recycles Pay w Morit International School w Ajegunle w nigeryjskim Lagos czesne nie jest opłacane tam gotówką, lecz plastikowymi butelkami. Rodzice zbierają plastik – jedna taka butelka równa się jednej nairze – po czym przynoszą go do zważenia i sprzedaży we współpracy z lokalnymi firmami recyklingowymi. To rozwiązuje jednocześnie dwa problemy – problem rosnącej liczby dzieci poza systemem edukacji i rosnącej liczby plastikowych śmieci w okolicy.

Filipińska fundacja Mother Earth jest członkiem Global Alliance for Incinerator Alternatives (GAIA). Organizacja ta zapobiega wyrzucaniu na wysypiska śmieci odpadów żywnościowych wydzielających metan. Mother Earth promuje więc wśród Filipińczyków segregację odpadów. Wyrzucona żywność jest zbierana i przekształcana w kompost w lokalnym zakładzie recyklingu. Kompost trafia do ogrodów komunalnych, gdzie miejscowa ludność uprawia warzywa. Materiały nadające się do recyklingu są natomiast sprzedawane.

W największych na świecie lasach namorzynowych w regionie Sundarbanów w Bangladeszu wprowadzono zakaz korzystania z jednorazowych produktów z tworzyw sztucznych. 200 tys. turystów rocznie odwiedzających ten region i wyrzucających tam śmieci poważnie zaszkodziło środowisku i różnorodności biologicznej. Lasy namorzynowe chronią wybrzeża przed erozją i ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi, filtrując zanieczyszczenia, poprawiają jakość wody, służą jako wylęgarnie stworzeń morskich oraz wychwytują z powietrza i magazynują w liściach, pniach, korzeniach i glebie ogromne ilości dwutlenku węgla.