„Conan the Bacterium” i życie w kosmosie

Naukowcy przeanalizowali skany mózgów 11 kosmonautów, którzy spędzili podczas misji w kosmosie średnio po 171 dni. Badanie wykazało przyrost istoty białej i szarej w pierwszorzędowej korze ruchowej, móżdżku i jądrach podstawnych. To części mózgu ściśle odpowiedzialne za aktywność ruchową człowieka. Zmiany te odzwierciedlają „neuroplastyczność” mózgu, w wyniku której tkanka nerwowa, w tym przypadku komórki kierujące aktywnością ruchową, rekonfiguruje się, aby sprostać nowym wymaganiom.

Szczep bakterii Deinococcus radiodurans, umieszczony przez naukowców na zewnątrz Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, przetrwał trzy lata w otwartej przestrzeni kosmicznej. Bakteria użyta do badań jest znana pod nazwą Conan the Bacterium ze względu na swoją wyjątkową odporność m.in. na promieniowanie. Według naukowców eksperyment może pomóc w poszukiwaniu życia na innych planetach.

Nieoficjalna definicja życia wg NASA to „samowystarczalny system chemiczny zdolny do darwinowskiej ewolucji”. W celu zwiększenia szans znalezienia śladów życia w kosmosie naukowcy Stuart Bartlett i Michael Wong proponują jego szerszą definicję zwaną „lyfe” i podają cztery kryteria: organizm żywy korzysta ze źródeł energii w swoim środowisku, które sprawiają, że może się zmieniać i pozostawać niejednolitym; rozwija się wykładniczo; może sam się kontrolować, aby zachować życiową stabilność w zmieniającym się środowisku; uczy się i zapamiętuje informacje o swoim środowisku. Na przykład niektóre żyjące w kosmosie organizmy mogą wykorzystywać nietypowe źródła energii: pole magnetyczne lub energię kinetyczną.