Życie w atmosferze wodorowej i północny biegun magnetyczny

Naukowcy wyhodowali mikroorganizmy w atmosferze wodorowej, co może oznaczać, że rozwój życia opartego na wodorze jest możliwy również w innych miejscach we Wszechświecie. Z dala od Ziemi istnieje wiele egzoplanet, które są znacznie większe niż nasza planeta, a w ich atmosferze występuje dużo wodoru. W eksperymencie laboratoryjnym wyhodowano bakterie pałeczki okrężnicy oraz drożdże, które rosły odpowiednio 2 razy i 2,5 raza wolniej niż w normalnych warunkach, prawdopodobnie z powodu braku tlenu.

Z analizy obrazów skał na powierzchni Marsa wynika, że 3,7 mld lat temu płynęły tam rzeki. Woda istniała na planecie przez 100 000 lat. Były to „rzeki, które nieustannie przesuwały swoje żleby, tworzyły mielizny, były podobne do Renu lub rzek w północnych Włoszech”, twierdzą naukowcy. Woda na planecie była obecna dzięki opadom atmosferycznym, podobnym do opadów deszczu na Ziemi. Naukowcy przeanalizowali dane zarejestrowane przez Mars Reconnaissance Orbiter, amerykańską naukowo-telekomunikacyjną sondę kosmiczną, wysłaną m.in. do badań krateru na południowej półkuli Marsa.

Północny biegun magnetyczny Ziemi od lat 90. przesuwa się z terytorium Kanady w kierunku Syberii. Naukowcy z Uniwersytetu w Leeds twierdzą, że jest to związane z rywalizacją dwóch ujemnych strumieni magnetycznych (tzw. kropel) na krawędzi zewnętrznego jądra Ziemi, czyli ze zmianami przepływu stopionego materiału we wnętrzu planety. Jeden ze strumieni magnetycznych znajduje się w kanadyjskiej części Arktyki, a drugi – w północnej Rosji. Najnowsze modelowanie pokazało, że biegun będzie nadal podążał w kierunku Rosji, ale z czasem zacznie zwalniać. Przy maksymalnej prędkości pokonuje 50–60 km rocznie. Tak szybki ruch bieguna magnetycznego wymaga częstych aktualizacji systemów nawigacyjnych, np. tych, które obsługują funkcje map w smartfonach.