Rola pszczół w produkcji żywności i nowo odkryta strategia trzmieli

W Europie 12 gatunków dzikich pszczół zostało sklasyfikowanych przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody jako krytycznie zagrożone wyginięciem. 52 gatunki są uważane za zagrożone wyginięciem. Pszczoły oraz inne owady zapylające zapylają łącznie 87% wszystkich gatunków roślin i ok. 75% gatunków roślin uprawnych. Oszacowano, że gdyby pszczoły wyginęły, w sklepach byłoby o połowę mniej dostępnych obecnie warzyw i owoców. „Nie moglibyśmy wyżywić populacji ludzkiej, miliardy osób umarłyby z głodu” – podkreśla rolę pszczół Dave Goulson, profesor biologii na Uniwersytecie Sussex. Ponadto pszczoły w znacznym stopniu przyczyniają się do zapylania polnych kwiatów, które stanowią podstawę wielu łańcuchów pokarmowych. Wyginięcie tych owadów doprowadzi do upadku różnorodności biologicznej na Ziemi.

Pszczoły w Londynie padają z powodu zgnilca europejskiego – wysoce zakaźnej choroby, którą rozprzestrzeniają głównie pszczelarze, używając tego samego sprzętu do pracy przy różnych ulach. Stolica Wielkiej Brytanii ma największą populację pszczół ze wszystkich miast w Europie i prawdopodobnie na świecie. Do 2019 r. w ogrodach miasta i na dachach budynków zarejestrowano ponad 5500 uli. W 2019 r. World Wide Fund for Nature (WWF) podało, że w Wielkiej Brytanii wg stanu na 2019 r. 17 gatunków pszczół ma status regionalnie wymarłych, 25 gatunków było zagrożonych, a kolejnych 31 gatunków pszczół jest objętych ochroną.

Trzmiele gryzą rośliny, aby przyspieszyć ich kwitnienie średnio o 30 dni. Ta metoda może być ewolucyjną adaptacją, która pozwala owadom na łatwiejsze żerowanie, gdy skończył się już pyłek kwiatowy. Pszczoły wykorzystują swoje ssawki i żuchwy do wycinania w liściach otworów o charakterystycznym, półkolistym kształcie. Nie wiadomo, jak rozwijała się ta technika u trzmieli i dlaczego rośliny reagują na ich ukąszenia, przyspieszając kwitnienie.