Inżynierzy wśród koni i sprytne lirogony

Zdziczałe koniowate (konie i osły) wykazują „umiejętności inżynieryjne” – regularnie kopią na terenach pustynnych studnie o głębokości do dwóch metrów, tworząc w ten sposób nowe oazy w suchych ekosystemach. Takie studnie zapewniają dostęp do wody także roślinom oraz innym zwierzętom, m.in. niedźwiedziom czarnym, muflonom kanadyjskim, jeleniom, borsukom, ptakom i owadom. Naukowcy z m.in. Uniwersytetu w Aarhus prowadzili badania na pustyni Sonora w Arizonie.

Z kolei badacze z Uniwersytetu w Wollongong zauważyli, że pod koniec śpiewu i pokazu tańca godowego samiec lirogona, ptaka żyjącego w Australii, naśladuje dźwięki, jakie wydają inne gatunki ptaków, gdy nękają i atakują drapieżnika, chcąc go przepędzić. Lirogon potrafi imitować nawet odgłos skrzydeł ptaków odstraszających drapieżnika. W ten sposób oszukuje samicę – przekonuje ją o niebezpieczeństwie, co ma ją skłonić, aby została z nim dłużej.

W Chimfunshi Wildlife Orphanage w Zambii jeden z szympansów zapoczątkował tradycję noszenia źdźbła trawy w uchu, co przejęli jego towarzysze; humbaki żerujące w wodach wokół Alaski wymyśliły z kolei nową technikę polowania, która szybko rozprzestrzeniła się wśród innych grup tych ssaków; naukowcy z Queen Mary University of London wyszkolili zaś trzmiele, aby te szarpiąc za sznurek, stopniowo odkrywały źródło cukru, a kolejne osobniki uczą się tej umiejętności od siebie. To niektóre z przykładów kultury rozumianej jako zbiór zachowań podzielanych i przekazywanych przez grupę dzięki społecznemu uczeniu się, co przez lata było uważane za domenę ludzi, choć jest szeroko rozpowszechnione w królestwie zwierząt.