Architektura: jak zmieniać przestrzenie miejskie i budować po trzęsieniach ziemi

W jaki sposób zmieniać przestrzenie miejskie, integrując jednocześnie duże projekty infrastrukturalne? Takie przedsięwzięcia architektoniczne często mają na celu połączenie odległych lokalizacji, co umożliwia szybszy transport, ułatwia logistykę i działalność handlową. Zarazem ich ogrom może negatywnie wpływać na lokalne społeczności. Do przemyślanych projektów należą paryski Coulée verte René-Dumont, nowojorski High Line i Grand Avenue Park Bridge w amerykańskim Everett. Ten ostatni łączy pięciopasmową autostradę i tory kolejowe, przenosi linie elektryczne, a zarazem tworzy nowe punkty widokowe, z których mieszkańcy mogą korzystać z nabrzeża. Takie rozwiązania promują interakcje społeczne, sprzyjają zaangażowaniu obywatelskiemu i łączą kluczowe miejsca docelowe.

Po trzęsieniu ziemi, które dotknęło m.in. centralną Turcję w lutym 2023 r., turecka Rada ds. Projektowania zleciła studiu projektowemu SOUR rewitalizację zniszczonej tkanki miejskiej w prowincji Hatay w porozumieniu z lokalną społecznością. Aby ocenić potrzeby mieszkańców, przeprowadzono z nimi rozmowy z udziałem psychologów, antropologów i specjalistów od traumy, a następnie rozpoczęto współprojektowanie. Projekt opiera się na tworzeniu poczucia bezpieczeństwa i przynależności społecznej oraz zapewnieniu przestrzeni potrzebnej do ewakuacji w razie kolejnego kataklizmu. Jest to nowe podejście do regeneracji obszarów miejskich po katastrofie, na pierwszym miejscu w projektowaniu stawiające czynnik ludzki i dążące do odbudowy tkanki miejskiej przy jednoczesnym uzdrowieniu społeczności i zwiększeniu jej odporności.