Zrównoważony rozwój w budowie wieżowców i krzywa wieża w Bolonii

Sara Cultural Center w szwedzkim Skellefteå to jeden z najwyższych drewnianych budynków na świecie i eksperyment w dziedzinie zrównoważonej architektury. Budynek wznosi się na ok. 80 m, ma 20 pięter i powstał z drewna pozyskanego z lokalnych lasów. Projekt jest „ujemny pod względem emisji dwutlenku węgla” – 5631 t CO₂ powstałego podczas wycinki, transportu i przetwarzania drzew, budowy oraz eksploatacji budynku zostanie zrekompensowane przez 9095 t CO₂ zgromadzonego w użytym drewnie. Drewno konstrukcyjne jest równie wytrzymałe, co stal i beton, a w Europie i USA zmienia się właśnie przepisy budowlane, aby uwzględnić duże i wysokie konstrukcje drewniane.

Władze Bolonii zastanawiają się, co zrobić z liczącą 48 m i powstałą na początku XII w. wieżą Garisenda. Była ona nachylona o 4 stopnie, ale ostatnio doszło do nieoczekiwanych ruchów struktury, które wymagają dalszego dokładnego zbadania. Renowacja – próba wyprostowania wieży, wzmocnienia jej podstawy lub solidniejszego odbudowania konstrukcji – może zająć nawet dekadę.

Jak zmienia się branża budownictwa wysokościowego? W Nowym Jorku już 500 budynków posiada certyfikat LEED (Leadership in Energy and Environmental Design), świadczący o zrównoważonym rozwoju. Stosowane są szkło niskoemisyjne, izolacja o wysokiej wydajności i zielone dachy, np. na szczycie Javits Center i Barclays Center. Technologia BIM – modelowanie informacji o budowaniu – ogranicza liczbę przeróbek o 30% i skraca czas budowy, a Internet rzeczy (IoT) inteligentnie zarządza budynkami. Nowy Jork inwestuje w odnawialne źródła energii i zamierza zaspokoić za ich pomocą ponad 100% potrzeb miasta do 2050 r.