Antychińska polityka Australii, Indonezji oraz Japonii
W Papui Zachodniej od dziesięcioleci toczy się konflikt między Indonezją a m.in. Ruchem Wolnej Papui. W 2020 r. raport opublikowany przez ekspertów ONZ wykazał, że w wyniku agresji w tym regionie przesiedlonych zostało co najmniej 50 tys. osób. Mimo rosnącej przemocy i zarzutów łamania praw człowieka władze Australii zapewniły o dalszych, wspólnych z siłami indonezyjskimi, szkoleniach i ćwiczeniach wojskowych oraz eksporcie broni do Indonezji. Sojusz tych państw ma szczególne znaczenie wobec rosnącej pozycji Chin w regionie Azji i Pacyfiku.
Australia i Japonia będą się dzielić większą liczbą informacji wywiadowczych i pogłębiać współpracę wojskową w ramach paktu bezpieczeństwa, którego celem jest przeciwdziałanie rosnącej obecności wojskowej Chin w regionie Azji i Pacyfiku. Japońskie wojsko będzie się m.in. szkolić z siłami australijskimi w północnej Australii. Japonia planuje również istotne zwiększenie budżetu obronnego, aby rozwinąć obronę narodową, w tym „zdolności do kontrataku”.
Na szczycie Unii Europejskiej w Brukseli przywódcy państw UE ostrzegali przed wciągnięciem w konfrontację z Chinami, ale zapowiedzieli, że w razie potrzeby staną w obronie swoich zasad i niezależności w stosunkach z Chińską Republiką Ludową. Unia Europejska ma trudności z wypracowaniem spójnego stanowiska wobec ChRL i balansuje między chęcią uzyskania dostępu do chińskich rynków a potępieniem Chin ws. łamania praw mniejszości Ujgurów w Sinciangu oraz agresywnej polityki w Hongkongu i wobec Tajwanu.
