Niewolnictwo i praca przymusowa w Kanadzie, Chinach oraz Katarze

W katarskiej stolicy ok. 60 migrujących robotników zorganizowało protest przed biurami firmy Bandary International Group, domagając się wypłaty zaległych wynagrodzeń. Część protestujących została zatrzymana, a niektórych deportowano w związku z „naruszeniem przepisów bezpieczeństwa”. Katarski rząd zobowiązał się do wypłaty zaległych pensji i świadczeń poszkodowanym pracownikom. Nie wiadomo, czy protestujący pracowali przy budowie infrastruktury przed zbliżającymi się mistrzostwami świata w piłce nożnej.

Robotnicy rolni z Jamajki skarżą się na podobne do „systematycznego niewolnictwa” warunki na farmach w prowincji Ontario, w Kanadzie. Proszą oni jamajskie władze o rozwiązanie problemów systemowych w liczącym dziesięciolecia programie sezonowych pracowników rolnych (SAWP). Pozwala on kanadyjskim pracodawcom zatrudniać tymczasowych pracowników migrujących z Meksyku oraz 11 krajów na Karaibach, aby uzupełnić brakujące miejsca na rolniczym rynku pracy. 

W raporcie dla Zgromadzenia Ogólnego ONZ Tomoya Obokata, specjalny sprawozdawca ONZ, zajmujący się współczesnymi formami niewolnictwa, potwierdził zarzuty, jakoby Chiny nadzorowały przymusową pracę Ujgurów oraz innych mniejszości etnicznych. Praca przymusowa ma miejsce na zachodzie Chin, gdzie ponad milion przedstawicieli etnicznych muzułmanów jest przetrzymywanych w obozach dla internowanych (tutaj można przeczytać wywiad z Dolkunem Isą, przywódcą Światowego Kongresu Ujgurów). Chiny zaprzeczyły oskarżeniom o łamanie praw człowieka, w tym ludobójstwo. Chińskie władze twierdzą, że „ośrodki kształcenia i szkolenia zawodowego” zmniejszają ubóstwo i postawy ekstremistyczne.