Zwierzęta i emocje: mimika makaka i samice żab – kanibalki
Badacze z Uniwersytetu w Newcastle zaobserwowali pierwszy przypadek kanibalizmu u australorzekotek złocistych. Wg ekspertów gdy samica australorzekotki nie jest zadowolona ze śpiewu miłosnego samca, może postanowić go schrupać. Samica tego gatunku jest dla samca drapieżnikiem wyjątkowo niebezpiecznym, gdyż jej zmysł słuchu jest świetnie nastrojony do odgłosów godowych samca. Na podstawie siły jego odgłosów potrafi ona stwierdzić, czy samiec bardziej nadaje się do kopulacji, czy do zjedzenia.
Analizując życie 66 makaków królewskich, naukowcy z Nottingham Trent University odkryli, że więzi społeczne były silniejsze i bardziej równomierne w grupach, w których dominujący samiec był bardziej ekspresyjny. Małpy o ekspresywnej mimice okazały się lepszymi liderami, miały bardziej tolerancyjny sposób przywództwa, a różnorodność ekspresji mimicznych pomagała im w lepszej komunikacji. W ten sposób jasno dawały do zrozumienia, jakie są ich intencje, oraz obniżały poziom niepewności w grupie. Ekspresje obejmowały m.in. mlaskanie, marszczenie nosa, opadanie szczęki, unoszenie brwi i spłaszczanie uszu.
Na jakiej podstawie ssaki podejmują decyzję, gdzie chcą żyć? Wykorzystując dane z ponad 6,5 tys. amerykańskich fotopułapek, naukowcy z Uniwersytetu Stanu Karoliny Północnej zmapowali populacje 25 gatunków zwierząt i ustalili, że to klimat, a nie działalność człowieka, jest głównym czynnikiem decydującym o tym, gdzie zwierzęta chcą mieszkać. Obecność dużych skupisk ludzkich oraz rolnictwo również znacząco wpływają na wybór zwierząt odnośnie do miejsca ich zamieszkania.