Struktura szkieletów gąbek wzorem do budowy mostów

Naukowcy z Living Materials Laboratory na Uniwersytecie Kolorado w Boulder dodali do betonu polimer PEG-PVA (glikol polietylenowy), który stosowany jest obecnie w lekach w postaci tabletek. Dzięki temu zabiegowi powstał beton bardziej wytrzymały na wahania temperatury powietrza. Codzienne jej zmiany powodują zamarzanie wody i zwiększanie przez nią objętości, a następnie jej rozmarzanie i zmniejszanie objętości. Beton jest porowatym materiałem, który chłonie ciecz, dlatego takie zmiany często wpływają na pojawianie się odprysków i łuszczenie się jego powierzchni.

Struktura szkieletów gąbek szklanych – prymitywnych, beztkankowych zwierząt wodnych – może pomóc w opracowaniu mocniejszych i trwalszych budowli architektonicznych, np. mostów, które będą odporne na tzw. wyboczenia. Według najnowszych badań skomplikowany układ szkieletowy gatunku zwanego koszyczek Wenery (Euplectella aspergillum) jest wyjątkowo mocny i przewyższa porównywalne struktury, których ludzie używają do budowy mostów kratownicowych. Szkielet tej gąbki przypomina rurę uformowaną z kwadratowej siatki z ukośnymi wzmocnieniami.

W Wielkiej Brytanii rozpoczęła się budowa pierwszego domu wzniesionego przez robota – potrafi on stawiać ściany z cegieł dwa razy szybciej niż murarze. Plan przygotowany przez architekta został udostępniony maszynie w wersji cyfrowej, a prace nad tą technologią trwały cztery lata. Budownictwo to jedna z ostatnich gałęzi przemysłu, gdzie dotąd nie korzystano z pracy robotów.