PL | EN

Języki ngarinyin, yaakunte, staronordycki i staroirlandzki

Naukowcy wiedzą, jak brzmiały języki staronordycki, staroirlandzki i inne używane we wczesnym średniowieczu. Nie są jednak pewni, jakie dźwięki towarzyszyły ludziom w tamtych czasach. Dlatego Royal Birmingham Conservatoire oraz kompozytor Edmund Hunt przeprowadzą badania łączące muzykę i językoznawstwo historyczne, aby poznać ślady dźwiękowe języków wikingów i Celtów. Zachowane teksty zostaną przekształcone w dźwięki za pomocą nowoczesnych procesorów i technologii muzyki elektronicznej. 

Współczesne wersje języków staroirlandzkiego i staronordyckiego czeka niepewna przyszłość. Według najnowszych badań bez podjęcia radykalnych działań gaelicki szkocki zostanie uznany za wymarły w ciągu 10 lat. W Irlandii szkoły języka irlandzkiego są popularne w miastach, ale tylko 1,7% populacji mówi na co dzień w tym języku. Język islandzki, który niewiele zmienił się od czasów wikingów, ulega degradacji z powodu turystyki i telewizji.

W Północnej Kimberley w Australii przywraca się tradycyjne nazwy miejsc w języku ngarinyin. To zarazem proces nadawania podmiotowości rdzennemu ludowi Ngarinyin, mieszkającemu na tych terenach od 60 tys. lat. Na przykład teren znany przez lata jako King Leopold Ranges na cześć króla Belgii odpowiedzialnego za okrucieństwa, brutalny ucisk i zniewolenie mieszkańców Afryki od niedawna nazywa się Wunaamin Miliwundi Ranges, a Barker pool to Dudungarri mindi. Łącznie osiem miejsc zmieniło nazwę na zapisaną w języku ngarinyin.

Yaakunte język ludu Yaaku zamieszkującego środkową Kenię został sklasyfikowany jako wymarły. Mówi nim mniej niż 10 osób na świecie i wszystkie skończyły już 70 lat. Pozostali członkowie liczącego 4 tys. osób plemienia mówią innymi afrykańskimi językami masajskim lub suahili. W szkołach dzieci uczą się głównie angielskiego. Wraz z językiem yaakunte znikną tradycje i tożsamość kulturowa ludu. Jedna trzecia języków świata pochodzi z Afryki, jednak UNESCO ostrzega, że aż 200 języków używanych w krajach afrykańskich może zostać uznanych za wymarłe w ciągu najbliższych 100 lat.

Pozostałe wydania