Historia ludzkości: hobbit z Indonezji oraz kolebka europejskiego człowieka

20 lat temu na indonezyjskiej wyspie Flores naukowcy odkryli skamieniałości wczesnego gatunku człowieka, który miał ok. 1,07 m wzrostu i zyskał przydomek „hobbit”. Pozostałości po Homo florensis pochodzą sprzed 60 tys. do 100 tys. lat. Nowe badanie ekspertów z Uniwersytetu Tokijskiego sugeruje, że przodkowie hobbitów byli jeszcze niżsi – dokładnie o 6 cm – i żyli 700 tys. lat temu. Skamieniałości odkopano w miejscu zwanym Mata Menge, kilkadziesiąt kilometrów dalej. Naukowcy nie wiedzą jeszcze, gdzie umieścić hobbitów na drabinie ewolucji człowieka – czy wywodzą się oni od Homo erectus, czy też od naszych jeszcze bardziej prymitywnych przodków.

Kolebka europejskiej cywilizacji może się znajdować w południowo-zachodniej części niemieckiej Jury Szwabskiej. Taki wniosek wyciągnęli archeolodzy w świetle odkrytych tam przed ponad 20 laty kilku liczących 40 tys. lat figurek wyrzeźbionych z kości mamuta. Podczas prac archeologicznych znaleziono również flet z kości szyi łabędzia, który jest uważany za najstarszy instrument muzyczny na świecie. Odkrycia te wyznaczają najważniejszy próg w rozwoju człowieka: zdolność tworzenia przedstawień obrazowych i figuralnych. Naszym przodkom daleko do prostych jaskiniowców – to łowcy-zbieracze o wysokim poziomie duchowości i zdolności wyrażania siebie przez sztukę i muzykę.