Nowe sposoby recyklingu plastiku

Potencjalnie szkodliwe substancje z tworzyw sztucznych gromadzą się w ciałach ptaków morskich. Naukowcy z Uniwersytetu Hokkaido karmili pisklęta burzyków kreskowanych granulkami z tworzywa sztucznego na wyspie Awashima w Japonii. Substancje chemiczne w wątrobie i tkance tłuszczowej ptaków morskich gromadziły się w ilościach nawet 120 tys. razy wyższych, niż gdyby zwierzęta miały naturalną dietę. Podobny poziom plastiku w organizmach miało sześć obserwowanych gatunków ptaków (m.in. dwa gatunki albatrosa i rybitwa czarnogrzbieta) na Hawajach, które spożywały stosunkowo duże ilości tworzyw sztucznych. Inne badanie wykazało, że od lat 60. XX w. od 45% do 78% wszystkich gatunków ptaków morskich spożywa plastik. Szacuje się, że do 2050 r. 99% ptaków morskich spożyje odpady z tworzyw sztucznych

Od 2018 r., gdy Chiny przestały przyjmować większość śmieci z zagranicy, potrzebne są innowacje, aby rozwiązać światowy problem recyklingu plastiku. Australijscy inżynierowie zbudowali mikrozakład recyklingu, który może zmieścić się w jednym pomieszczeniu. Dzięki temu nie trzeba transportować śmieci na duże odległości – do sortowni i zakładu recyklingu (czasami do innego kraju). Mikrozakład może być zbudowany w fabrykach, gdzie powstają plastikowe śmieci lub produkujących materiały z odzyskanego plastiku. Może być również przewieziony ciężarówką w wybrane miejsce.

Na Uniwersytecie Rice’a opracowano metodę produkcji grafenu z odpadów z produktów na bazie węgla, z tworzyw sztucznych i odpadów żywieniowych w specjalnie zaprojektowanym reaktorze. Naukowcy stworzyli grafen w procesie trwającym zaledwie 10 milisekund, podgrzewając materiał węglowy do temperatury 3000 kelwinów (prawie 2727°C). Materiał ten umieszcza się między dwiema elektrodami i wystrzeliwuje w niego krótki impuls elektryczny. Materiał się nagrzewa i zrywa się jego wiązanie chemiczne. Pierwiastki niewęglowe znikają, podczas gdy pozostałe atomy węgla przekształcają się w grafen. Niewielka ilość grafenu – materiału ok. 200 razy mocniejszego od stali – dodana do betonu, metali i tworzyw sztucznych poprawia ich właściwości wytrzymałościowe.