Kobiety walczące
Od 2014 r. Boko Haram – muzułmańska organizacja ekstremistyczna – wykorzystała ponad 540 kobiet do przeprowadzenia samobójczych zamachów terrorystycznych. Niektóre z nich celowo wysadzały tylko siebie, inne zostały aresztowane przed dokonaniem zamachu. Niektórym udało się oszukać terrorystów – otrzymane przed zamachami bomby opuszczały do studni za pomocą hidżabów i udawały przed bojownikami, że udało im się uciec po przeprowadzonych zamachach. Balaraba Mohammed przeżyła m.in. dzięki udawaniu chorób, ukrywaniu bomb i okłamywaniu członków Boko Haram w kwestii powodzenia akcji terrorystycznych.
Dziesiątki tamilskich kobiet od trzech lat protestują, żądając od lankijskiej armii zwrotu ziemi skonfiskowanej podczas wojny domowej (1983–2009). Protesty organizowane są m.in. przy wjeździe do obozu wojskowego w wiosce Keppapilavu, zbudowanego na ziemi odebranej Tamilom. Armia twierdzi, że zwróciła już ok. 85% terenów, a to, co pozostało w jej posiadaniu, ma strategiczne znaczenie. Podczas wojny domowej dziesiątki tysięcy Tamilów ze Sri Lanki szukało schronienia w sąsiednich Indiach, szczególnie w stanie Tamilnadu. Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) pomógł w powrocie 8529 uchodźcom, a kilka tysięcy wróciło samodzielnie. 100 tys. uchodźców nadal pozostaje w obozach w Indiach. Ponad dwie trzecie powracających nie ma swojej ziemi, chociaż gwarancja jej zwrotu jest ważnym elementem procesu pokojowego. Ok. 30 tys. osób uważa się za przesiedleńców wewnętrznych.
Według Instytutu Statystycznego UNESCO w latach 90. w Algierii mniej niż połowa kobiet powyżej 15. r.ż. potrafiła pisać. Do 2015 r. nastąpił wzrost do ponad 70%. Obecne młode pokolenie algierskich kobiet, biorących udział w antyrządowym ruchu Hirak, czerpie inspiracje od bojowniczek o wolność z czasów wojny o niepodległość kraju w latach 1952–1964. Wiary dodaje im również algierski film „Papicha” z 2019 r. [bardzo dobrze odbierany na światowych festiwalach filmowych], który opowiada o losach kobiet podczas wojny domowej w Algierii (1991–2002). W 2019 r. w Algierii wybuchły protesty, które zmusiły ówczesnego prezydenta Abdelaziza Bouteflikę do rezygnacji. Protestujący nadal apelują o naprawę systemu politycznego kraju, a kobiety wciąż odgrywają znaczącą rolę w ruchu Hirak.
