Dinozaury, pterozaury i badania nad historią psów
Naukowcy z brazylijskiego Uniwersytetu Federalnego Rio Grande do Norte znaleźli w naczyniach krwionośnych kości strzałkowej tytanozaura ślady po ok. 70 pasożytach. Dinozaur ten zamieszkiwał ok. 80 mln lat temu tereny obecnej Brazylii. Nigdy wcześniej nie znaleziono w skamielinach kości dinozaurów tego typu organizmów wielkości mniej więcej roztocza. Tytanozaur z Brazylii prawdopodobnie cierpiał na zapalenie kości i szpiku kostnego.
Pterozaury stopniowo poprawiały umiejętność latania przez ok. 150 mln lat. Dinozaury te dostosowały kształt i rozmiar swojego ciała, aby podczas lotu zużywać o 50% mniej energii. W trakcie badań naukowcy z brytyjskich uczelni: University of Reading, University of Lincoln i Uniwersytetu Bristolskiego, wykorzystali dane oparte na analizie skamieniałości i połączyli je z modelem lotu, który stworzyli na podstawie obserwacji współczesnych ptaków.
Na Antarktydzie znaleziono najstarszą znaną skamielinę potężnych ptaków z rodziny Pelagornithidae, mającą ok. 50 mln lat. Wyewoluowały one po zagładzie dinozaurów, przypominały dzisiejsze albatrosy, a rozpiętość ich skrzydeł wynosiła do 6 m.
Naukowcy prowadzący badania nad znalezionymi w skamieniałościach genomami psów przypuszczają, że zwierzęta te prawdopodobnie wyewoluowały ok. 25–40 tys. lat temu od wymarłego rodzaju wilka, który nie został jeszcze zidentyfikowany. Udomowienie psów prawdopodobnie rozpoczęło się ok. 20 tys. lat temu, a 11 tys. lat temu podzieliły się one na pięć różnych linii i rozprzestrzeniły się po całym świecie. Starożytne psy były znacznie bardziej zróżnicowane genetycznie niż te współczesne.