Wilki szare, żurawie i drzewiaki dwupręgie – zwierzęta, którym udaje się przetrwać
Naukowcy uważają, że w Londinières, wiosce w północno-wschodniej Normandii, automatyczna kamera na podczerwień najprawdopodobniej sfotografowała dużego samca wilka szarego. Byłby to pierwszy wilk zauważony w tym regionie Francji od ponad wieku. Według francuskiego Urzędu ds. Różnorodności Biologicznej w czerwcu 2019 r. żyło we Francji 530 wilków, a International Wolf Center szacuje, że w Europie jest obecnie 13 tys. wilków (nie uwzględniając Rosji).
Na południu Belgii pojawiły się cztery wilki z Francji i Włoch, natomiast w północnej Belgii zauważono ciężarną waderę o imieniu Noëlla. Jej partnerem jest wilk August, którego poprzednia partnerka, wilczyca Naya, została w 2019 r. prawdopodobnie zastrzelona przez myśliwych. Zginęły również ich szczenięta. Wilki wróciły do Belgii w 2011 r. po tym, jak zostały wytępione w XIX w.
Chimbu, mieszkający w Healesville Sanctuary w Australii, to przedstawiciel drzewiaka dwupręgiego, zagrożonego gatunku z rodziny kangurowatych, który żyje w lasach tropikalnych Papui-Nowej Gwinei. Chimbu jest symbolem programu ochrony tych zwierząt, mającego na celu ratowanie kangurów drzewnych. Program wspiera również lokalnych mieszkańców w osiągnięciu zrównoważonego dochodu – mogą oni oddać swoje ziemie pod obszary chronione w zamian za pomoc w uzyskaniu przychodu ze sprzedaży kawy.
Populacja żurawi w Wielkiej Brytanii jest obecnie najliczniejsza od ponad 400 lat – działacze na rzecz ochrony przyrody szacują, że liczy ponad 200 ptaków. W 2019 r. było to 56 par lęgowych. Polowania i utrata podmokłych siedlisk doprowadziły do wyginięcia tych ptaków w Wielkiej Brytanii w XVII w. Niewielka liczba dzikich żurawi wróciła do hrabstwa Norfolk w 1979 r. Grupy zajmujące się ochroną środowiska przywróciły tereny podmokłe, co spowodowało pojawienie się tych ptaków na innych obszarach Anglii. Żurawie ponownie skolonizowały również Szkocję (w 2012 r.) i Walię (w 2016 r.), natomiast okazjonalnie pojawiają się w Irlandii Płn.
