Ewolucja: mężczyzna opiekujący się dzieckiem i człowiek jako biegacz długodystansowy

Dlaczego w przeciwieństwie do ojców wśród innych człowiekowatych ci należący do Homo sapiens są biologicznie zaprogramowani do opieki nad dzieckiem? Mężczyźni opiekujący się niemowlętami doświadczają głębokich zmian biologicznych. Na kilka tygodni przed urodzeniem dziecka gwałtownie rośnie u nich poziom prolaktyny. To hormon, który zachęca do zachowań opiekuńczych i wywołuje poczucie więzi z niemowlęciem. Z kolei w miesiącach po urodzeniu spada u mężczyzn stężenie testosteronu, a wzrasta poziom innego hormonu więzi – oksytocyny.

Zdaniem antropologów wolny bieg na długich dystansach był skutecznym sposobem polowania przodków człowieka na dziką zwierzynę. Wg badań wytrwała pogoń za zdobyczą była w społecznościach łowiecko-zbierackich bardziej popularna, niż wcześniej sądzono, a polowania mogły pomóc ludziom przystosować się do biegów długodystansowych. Niektórzy biegacze przemierzali więcej niż 100 km, a surowe, śnieżne warunki zimowe nie zniechęcały przodków człowieka do myśliwskich wypraw wytrzymałościowych.

W jaskini w Timorze Wschodnim archeolodzy z Australii i Wielkiej Brytanii odkryli tysiące noszących ślady ludzkiego życia kamiennych artefaktów oraz kości zwierząt sprzed ok. 40 tys. lat. W tamtym regionie, obok sąsiednich Indonezji i Australii, można znaleźć jedne z najstarszych dowodów obecności człowieka na Ziemi. Wyspa Timor leży na południe od indonezyjskiej wyspy Sulawesi, gdzie znajduje się liczące 45,5 tys. lat naturalnej wielkości malowidło przedstawiające świnię brodawkowatą. Zdaniem badaczy może to być najstarsze malowidło naskalne na Ziemi.