Permanentna chińska inwigilacja
Władze Chin kontrolują społeczeństwo dzięki technologii rozpoznawania twarzy. W całym kraju działa system nadzoru obejmujący ponad 170 mln kamer CCTV, które wykorzystują sztuczną inteligencję do identyfikacji ludzi, nawet gdy ich twarz jest zakryta. Od 1 grudnia 2019 r. operatorzy telekomunikacyjni będą skanować twarz każdego, kto ubiega się o dostęp do usług mobilnych i internetowych. Rozpoznawanie twarzy i AI pomagają władzom nagradzać lub karać obywateli w ramach systemu zaufania społecznego. Ci, którzy dopuszczają się wykroczeń lub działają wbrew woli władzy, mają obniżoną ocenę. Konsekwencjami mogą być: niemożliwość skorzystania z najlepszych hoteli, zakaz podróży krajowych i zagranicznych, brak dostępu do szybkich łączy internetowych, nieprzyjęcie dzieci do dobrych szkół.
Rząd Chińskiej Republiki Ludowej wykorzystuje region Sinciang, gdzie mieszka represjonowana mniejszość ujgurska oraz inne grupy muzułmańskie (Kazachowie, Hui, Kirgizi, Tadżykowie i inni, łącznie ok. 15 mln ludzi), jako poligon doświadczalny systemu nadzoru obywateli. Od 2016 r. Chiny gromadzą dane biometryczne, takie jak DNA, nagrania głosowe i skany twarzy mieszkańców regionu. Ujgurowie są zobowiązani przez policję do noszenia smartfonów – koniecznych podczas losowych kontroli – i dokumentów identyfikujących pochodzenie etniczne. W tysiącach cyfrowych punktów kontrolnych, zbudowanych na granicach prowincji, przy wejściach do świątyń i w komunikacji, porównuje się twarze Ujgurów do zdjęć na identyfikatorach.
Władze państwowe zawarły umowy z chińskimi firmami na dostarczenie oprogramowania i sprzętu, które w ciągu kilku sekund analizują zdjęcia, nagrania wideo i rozmowy na WeChacie (chińskim odpowiedniku WhatsAppa) wybranej osoby. Urzędnicy i policjanci (łącznie ok. 1,2 mln pracowników) mapują sieć społecznościową wybranych osób. W ten sposób ok.1,5 mln Ujgurów i innych muzułmanów zostało uznanych za „niegodnych zaufania” i trafiło do karnych obozów reedukacji politycznej.
