Bahrajn

Bahrajn, a właściwie Królestwo Bahrajnu, to państwo położone w Zatoce Perskiej, na archipelagu między Katarem a Arabią Saudyjską. Panuje w nim ustrój monarchistyczny, a na czele państwa od 2002 r. stoi król. We wcześniejszych latach był to emir. W 1971 r. kraj ten uzyskał niepodległość. Nazwa państwa oznacza „dwa morza”. Wiele organizacji międzynarodowych uważa, że w Bahrajnie nie przestrzega się praw człowieka. Dominuje w nim konserwatywna tradycja i kultura. Głównym źródłem prawa jest szariat – islamskie prawo religijne. Stolicą jest Manama, miasto, którego istnienie wymienia się w kronikach islamskich już od 1345 r. Nazwa Manama oznacza „śpiące miejsce”. Bahrajn, położony w jednym z największych na świecie regionów wydobywających ropę, sam dysponuje małymi jej zasobami. Jego gospodarka od dawna opiera się na przetwarzaniu ropy naftowej sąsiednich krajów, a ostatnio znaczny wzrost zanotowały sektory: finansowy, handlowy i komunikacyjny oraz turystyczny. To nizinny i pustynny kraj, pokryty słonymi bagnami, gdzie panuje klimat zwrotnikowy. Najwyższe wzniesienie to Dżabal ad-Duchan (122 m n.p.m.). Walutą jest dinar Bahrajnu, a językiem urzędowym jest język arabski. Mniej więcej połowa populacji to Arabowie, a większość mieszkańców to rdzenni Bahrajńczycy oraz Palestyńczycy lub Saudyjczycy.