Wiktor Medwedczuk

Ukraiński polityk urodzony w 1954 r. W Związku Radzieckim zdobył wykształcenie prawnicze. Tam też pojawiły się pierwsze kontrowersje wokół jego osoby. W 1980 r. został adwokatem Wasyla Stusa, ukraińskiego poety i dysydenta, mimo że ten nie chciał się zgodzić, aby Medwedczuk był jego obrońcą. Krytycy twierdzą, że ten nie interesował się sprawą, a on sam przekonywał, że rola adwokata w ZSRR była minimalna. Sąd skazał Stusa na 10 lat w kolonii o zaostrzonym rygorze i na 5 lat zesłania. 4 września 1985 r. poeta zmarł w łagrze. Na niepodległej Ukrainie Medwedczuk zajął się biznesem i polityką. Należał w latach 90. do tzw. klanu kijowskiego. W tym czasie rodził się tu system oligarchiczny. Wielki biznes zaczął interesować się polityką. Partie miały reprezentować interesy biznesmenów i stanowić dla nich parasol ochronny. W 1996 r. Medwedczuk został zastępcą Socjaldemokratycznej Partii Ukrainy (zjednoczonej), a w 1998 r. przejął w niej władzę. W wyborach prezydenckich w 1999 r. SDPU (z) poparła kandydaturę Leonida Kuczmy, który ubiegał się o reelekcję. W latach 1997-2002 Medwedczuk zasiadał w Radzie Najwyższej Ukrainy, a w 2002 r. został szefem administracji prezydenta Ukrainy Leonida Kuczmy. Zyskał wtedy miano „szarego kardynała” ukraińskiej polityki. Podczas wyborów prezydenckich w 2004 r. opozycja zarzuciła mu, że to jego administracja stoi za fałszerstwami wyborczymi. Medwedczuk od wielu lat uchodzi za polityka prorosyjskiego, a jego pozycja jest budowana, nawet obecnie, na przyjaźni z Wladimirem Putinem. Za czasów prezydentury Wiktora Janukowycza, Putin, chcąc pokazać miejsce w szeregu ukraińskiej głowie państwa, potrafił z krótkiego spotkania z nim pojechać na długi wieczór do domu Medwedczuka. Przeciwnicy oskarżają go i Ukraiński Wybór, jego organizację polityczną, o wspieranie separatyzmu. W 2014 r. został on jednak włączony do rozmów w Mińsku, jako specjalny przedstawiciel Ukrainy ds. humanitarnych, i zajął się sprawą wymiany jeńców. Krytycy dzielą się w ocenie jego działalność na dwa obozy. Jedni twierdzą, że Medwedczuk to prorosyjski polityk, ale należy wykorzystać każdą możliwość uwolnienia ukraińskich jeńców. Drudzy wskazują, że Rosja w ten sposób wzmacnia wagę polityczną i wpływy polityka, który działa na jej korzyść.