Wielu z nich zmarło
Według danych w latach 1944–1948 śmiertelność wśród Tatarów krymskich przewyższała 6,3 razy urodzenia. W tym samym czasie dochodziło do licznych ucieczek z miejsc przesiedleń. W związku z tym 26 listopada 1948 r. Prezydium Rady Najwyższej ZSRR wydało dekret o odpowiedzialności karnej za ucieczkę z miejsc przymusowego osiedlenia. Uciekinierom groziła kara 20 lat ciężkich robót, a osobom im pomagającym – 5 lat więzienia (dane z czasopisma „Krymskotatarske Pytannja”, 1998, nr 3).
Obok Tatarów w 1944 r. zostali wysiedleni również przedstawiciele innych narodów: Grecy, Ormianie, Bułgarzy, Cyganie. Podaje się, że łączna liczba deportowanych wyniosła ok. 230 tys. W związku z deportacją na Krymie zlikwidowano 1500 bibliotek, 860 szkół, całkowitej likwidacji uległo krymskotatarskie szkolnictwo średnie i wyższe.
