Powstały w latach 60., w czasie wojny domowej w Kolumbii. Początkowo były zbrojnym skrzydłem Kolumbijskiej Partii Komunistycznej, a z czasem przekształciły się w grupę partyzancką i zaczęły się utrzymywać, porywając ludzi dla okupu i handlując narkotykami. W 1984 r., po rozmowach z rządem, ruch ogłosił zawieszenie broni i rok później FARC współtworzył lewicową partię Unia Patriotyczna, która w wyborach dostała wiele miejsc w samorządach, parlamencie i senacie. Przyczyniło się to do rozpoczęcia represji; w ciągu kilku następnych lat zabito ok. 6 tys. członków partyzantki. FARC wrócił do swoich dawnych metod walki.
W 1999 r. w kraju odbyły się protesty przeciwko działaniu organizacji i FARC rozpoczął rozmowy pokojowe z rządem. Rok później Stany Zjednoczone zainicjowały program „Plan Kolumbia”, w ramach którego rząd kolumbijski otrzymał wsparcie w walce z rebeliantami. Przez to rozmowy pokojowe zakończyły się fiaskiem.

Od 2002 do 2010 r. za rządów Álvaro Uribego wpływy FARC zmalały i przeciwko tym siłom zostały przeprowadzone liczne akcje. Rozmowy pokojowe z FARC wznowiono w 2012 r. w Oslo i były one kontynuowane w Hawanie. Rebelianci uwolnili zakładników i ogłosili, że zaprzestaną porywać ludzi. Pod koniec 2014 r. rząd zawiesił rozmowy, gdyż partyzanci uprowadzili jednego oficera. Do kolejnych negocjacji doszło w roku 2015, po tym jak FARC ogłosił zawieszenie broni. Wkrótce rebelianci zaatakowali i zabili 11 żołnierzy, a w odwecie rząd zorganizował nalot na ich siedzibę. Wtedy ruch wycofał się z zawieszenia broni, ale nadal prowadził rozmowy z rządem. W połowie roku znowu doszło do zawieszenia broni. W czerwcu 2016 r. FARC podpisał porozumienie z rządem Kolumbii i układ kończący wojnę. Traktat pokojowy został jednak odrzucony w referendum państwowym. Pod koniec roku 2016 zmodyfikowany traktat ratyfikowały Izba Reprezentantów i Senat. Na początku 2017 r. rebelianci zaczęli demobilizację.
https://outride.rsfarc-przegrywa-wybory/