Kosowo to republika parlamentarna i terytorium sporne w południowej Europie, państwo częściowo uznawane na arenie międzynarodowej. Ogłosiło swoją niepodległość w 2008 r. Władze Serbii, uważają Kosowo za prawną część terytorium Serbii. Graniczy z Czarnogórą, Serbią, Macedonią Północną i Albanią. To najmniejsze państwo na Bałkanach. Stolicą jest Prisztina, największe miasto, ośrodek administracyjny, przemysłowy i kulturalny z dużą liczbą zabytków. W latach 1998-1999 w Kosowie trwała wojna domowa, a Serbowie przeprowadzali czystki etniczne. Terytorium Kosowa opuściło wtedy ok. 340 tys. Albańczyków.Języki urzędowe to albański i serbski, walutą jest euro, a dominującą religią islam. Kosowo to miejsce rozmaitych, wymieszanych ze sobą tradycji etniczno-religijnych, w tym koptyjskich i islamskich, Egipcjan Bałkańskich, Romów, Żydów, Turków, Chorwatów, Gorani i derwiszów. Gospodarka kraju jest bardzo podatna na wahania cen towarów importowanych, zwłaszcza żywności i paliw, od których Kosowo pozostaje zależne. Trudne do rozwiązania problemy to bezrobocie i ubóstwo.Granice kraju są z reguły górzyste, natomiast centrum jest stosunkowo płaskie i przeplatane wzgórzami oraz wapiennymi jaskiniami. Pomimo niewielkiej powierzchni Kosowo szczyci się bogatą bioróżnorodnością. Około 2/5 powierzchni zajmują lasy, w niższych partiach dominują dęby, a w górach rosną sosny. Najwyższy szczyt to Djeravica ((2,656 m n.p.m.).
Gorani, słowiańscy muzułmanie. To mniejszość etniczna zamieszkująca pogranicze Kosowa, Albanii oraz Macedonii, czyli region Gora w górach Sar. Kultywują swoje tradycje, język oraz rytuały. Nie marzą o podboju świata.