Antigua i Barbuda

Antigua i Barbuda (Antigua and Barbuda) to wyspiarskie państwo na Morzu Karaibskim, w archipelagu Małych Antyli. Jest monarchią konstytucyjną. Królowa brytyjska pełni funkcję głowy państwa, a reprezentuje ją gubernator generalny. Stolicą jest St. John’s, największy port wyspy Antigua, zamieszkany przez niewiele ponad 21 tys. ludzi. Pierwsza kolonizacja wysp nastąpiła około 3000 lat p.n.e. Antigua i Barbuda otrzymała niepodległość od Wielkiej Brytanii w 1981 r. Większość mieszkańców jest pochodzenia afrykańskiego. Odkrywca Antigui, Krzysztof Kolumb nazwał ją na cześć sewilskiej katedry Santa Maria La Antigua. „Barbuda” w języku portugalskim znaczy “brodata”, i nazwana została od wyglądu drzew figowych, których długie korzenie przypominają brodę. Językiem urzędowym jest angielski, walutą dolar wschodniokaraibski, a oficjalną religią protestantyzm. Podstawą gospodarki jest turystyka, rolnictwo (tytoń, trzcina cukrowa, owoce tropikalne) i rybołówstwo. Antigua i Barbuda leży na wyspach pochodzenia wulkanicznego i nie ma stałych cieków wodnych, a źródłem wody użytkowej są odsalarnie wody morskiej, zbiorniki gromadzące wodę na ciekach okresowych oraz zbierające wody opadowe, a także studnie. Linia brzegowa Antigui jest skomplikowana, z zatokami i przylądkami otoczonymi rafami i płyciznami. Najwyższy szczyt Mount Obama 402 m n.p.m