Dekarbonizacja: projekt Mammoth, zielone huty i rafinerie
Austriacka firma OBRIST Group wykorzystuje dwutlenek węgla do produkcji tzw. zielonego metanolu – związku chemicznego, który może służyć za zrównoważoną alternatywę dla paliw kopalnych. Firma stosuje technologię Direct Air Capture (DAC), która filtruje CO2 z atmosfery i uzdatnia go do celów przemysłowych. Z kolei szwajcarska firma Climeworks AG uruchomiła na Islandii projekt Mammoth – ogromny „odkurzacz”, który może usuwać z atmosfery 36 tys. t CO2 rocznie.
Firma Century Aluminium Company zamierza wybudować pierwszą od 45 lat w USA hutę aluminium. Projekt Green Aluminium Smelter mógłby podwoić ilość produkowanego w kraju czystego aluminium, emitując przy tym o 75% mniej CO2 niż starsze huty dzięki zwiększonej wydajności i wykorzystaniu energii odnawialnej. Tymczasem chemicy z Uniwersytetu w Utrechcie proponują sposób na dekarbonizację rafinerii ropy naftowej, pozwalający osiągnąć cel zerowej emisji netto: rozwój rafinerii, które będą wytwarzać chemikalia i materiały z biomasy i tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu zamiast z ropy naftowej oraz paliwa syntetyczne z wodoru i dwutlenku węgla przy wykorzystaniu energii elektrycznej z OZE. Zastąpienie jednej rafinerii ropy naftowej technologią zgodną z celami zerowej emisji netto będzie kosztować od 14 do 23 mld euro.
Branża żeglugowa również znajduje się pod coraz większą presją dekarbonizacji, niejasne wytyczne regulacyjne, np. dotyczące technologii oraz rodzaju czystszego paliwa, jakie powinny spalać duże statki, komplikują jednak drogę do zerowej emisji netto.
