Maleje wskaźnik wielowymiarowego ubóstwa społecznego na świecie

Sytuacja ekonomiczna 40% najbiedniejszych ludzi na świecie zmienia się na lepsze szybciej niż ludzi trochę od nich bogatszych – wynika ze wskaźnika wielowymiarowego ubóstwa społecznego (MPI) z 2018 r. Raport ONZ obejmuje lata 2006–2016. Szczególny postęp odnotowano w Azji Południowej: w Indiach w 2016 r. żyło w ubóstwie o 271 mln osób mniej niż w 2006 r., 23,6% ludzi było bezdomnych, co stanowi spadek o 21,3% w porównaniu z 2006 r. W Bangladeszu natomiast w latach 2004-2014 liczba ubogich spadła o 19 mln osób.

1,3 mld ludzi na świecie żyje obecnie w ubóstwie wielowymiarowym (pod uwagę brane są m.in. dochody, zdrowie, edukacja, zagrożenie przemocą, odżywianie, czysta woda, dostęp do urządzeń sanitarnych). Najwięcej ubogich w ujęciu wielowymiarowym zamieszkuje Bangladesz, Kambodżę, Indie, Wietnam, Pakistan, Demokratyczną Republikę Konga, Etiopię, Nigerię, Haiti i Peru. Zróżnicowanie występowania ubóstwa jest ogromne – pojawia się nawet w ramach jednego gospodarstwa domowego. Na świecie jedna trzecia dzieci jest uboga w ujęciu wielowymiarowym oraz jeden na sześciu dorosłych. Oznacza to, że prawie połowa ludzi żyjących w ubóstwie wielowymiarowym (663 mln) to dzieci.

Według raportu Kongresowego Biura Budżetu Stanów Zjednoczonych wzrost płacy minimalnej do 15 dol. za godzinę spowoduje, że 1,3 mln ludzi wyjdzie z ubóstwa w ciągu ok. 5 lat. Zarazem ok. 1,3 mln obecnie zatrudnionych w tym samym czasie może stracić pracę. Innymi skutkami wzrostu płacy minimalnej mogą być zmniejszenie dochodów przedsiębiorstw i wzrost cen.