Mała Rohań była pod rosyjską okupacją właściwie od początku wojny i została wyzwolona w kwietniu.

We wsi widać wiele uszkodzonych wojną budynków i ślady ludzi, którzy żyli tutaj podczas rosyjskiej okupacji, jak chociażby pisane przez mieszkańców napisy „żywi ludzie” na drzwiach klatek schodowych.

Życie powoli wraca, ale nie ma tu sklepów ani pracy. Wolontariusze tzw. humanitarki, czyli pomocy humanitarnej, dowożą paczki z prowiantem, aby pomóc miejscowym przeżyć.

Ludzi nadal jest niewielu, spotkania i powitania sąsiadów podczas rozdawania pomocy dowodzą jednak, że niektórzy wracają.

Z jednej strony to wspaniały znak zmiany widzieć powracających ludzi, z drugiej – dla humanitarki to problem, gdyż powroty zwiększają skalę zapotrzebowania na pomoc. A środków, jak również wolontariuszy, jest niewiele.