Zgromadzenie Ogólne ONZ uzgodniło pierwszy w historii Światowy Pakt ws. Migracji
Zgromadzenie Ogólne ONZ (193 państwa z wyjątkiem USA) 13 lipca uzgodniło pierwszy w historii Światowy Pakt ws. Migracji (Global Compact for Migration). Porozumienie nie jest wiążące, ale dotyczy zarządzania międzynarodowym przepływem migrantów i ochrony praw człowieka. Zawiera również informacje o tym, dlaczego ludzie migrują, jak ich chronić (m.in. zwalczać handel ludźmi), jak ma przebiegać integracja w nowych krajach i jakie działania pozwolą na powrót migrantów do ich kraju. Porozumienie formalnie ma zostać przyjęte w grudniu br. w Maroku.
Prace nad jego treścią trwały od 2016 r. i toczyły się w sześciu turach negocjacji. Sama idea powstała po kryzysie migracyjnym w Europie w 2015 r., w odpowiedzi na największy odnotowany napływ uchodźców po II wojnie światowej. Jak szacuje ONZ, migranci stanowią około 250 mln ludzi na całym świecie (3,4 proc. globalnej populacji).
Z danych Eurostatu wynika, że migracje mają znaczący wpływ na liczbę ludzi mieszkających w Unii Europejskiej. W ostatnich latach, od czasu otwarcia granic, liczba ta wzrosła w krajach Europy Zachodniej, w przeciwieństwie do 10 krajów Europy Wschodniej, których populacja się zmniejszyła.
Z analizy danych z 2016 r. – przeprowadzonej przez centrum badań demograficznych Population Europe – wynika, że migracja stała się decydującym czynnikiem wzrostu ludności m.in. w Luksemburgu, Hiszpanii, Austrii, Szwecji, na Cyprze i Malcie. Z kolei na Litwie, Łotwie i w Rumunii dodatnie saldo migracji (różnica między całkowitą liczbą osób, które do kraju przyjechały, a liczbą osób, które z niego wyjechały) może pomóc zmniejszającej się liczbie mieszkańców. I choć ta nieznacznie wzrosła w Polsce i na Słowacji, wzrost mógł być wyższy, gdyby nie restrykcyjna polityka imigracyjna. Podobna sytuacja dotyczy Słowenii, która w reakcji na kryzys uchodźczy zamknęła się na migrantów.
